Α, το Δημοτικό Κολυμβητήριο Ζωγράφου. Ο ναός της άθλησης, της υγείας, της ευεξίας — και των συνεχών ανακοινώσεων τύπου «λόγω νέας βλάβης το κολυμβητήριο θα παραμείνει κλειστό». Αν υπήρχε μετάλλιο για τη φράση «λόγω βλάβης», ο Δήμος Ζωγράφου θα ‘χε προκριθεί ήδη στους Ολυμπιακούς.

Το Ιλίσιο Κολυμβητήριο είναι κάτι σαν τον έρωτα στις μέρες μας: όλοι λένε ότι λειτουργεί, αλλά κανείς δεν το ‘χει δει τελευταία. Άνοιξε, έκλεισε, ξανάνοιξε, ξανάκλεισε… λες και παίζει ρόλο στο νέο κύκλο του Lost.

Κάθε φορά που διορθώνεται μια βλάβη, εμφανίζεται άλλη – σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας, μόνο που εδώ αντί για Ηρακλή έχουμε συνεργείο με φακό και προσευχή. Το μηχανοστάσιο έχει γίνει πιο διάσημο κι απ’ το Εθνικό Θέατρο, αφού εκεί εκτυλίσσονται όλες οι δραματικές εξελίξεις της πόλης. Κάπου ανάμεσα στους σωλήνες και τα φίλτρα, χάθηκαν και οι ελπίδες μας για μια βουτιά χωρίς… δελτίο αναμονής.

Η Δημοτική Αρχή βέβαια προσπαθεί. Πραγματικά προσπαθεί. Ξεκίνησε έργα, μελέτες, διαγωνισμούς, ανάθεσε, αποκατέστησε, επανέφερε, επαναλειτούργησε. Κι όπως κάθε ελληνικό έργο, το κολυμβητήριο λειτουργεί με το πατροπαράδοτο σύστημα: «Όποτε δεν είναι χαλασμένο, είναι ανοιχτό!»

Το πιο σουρεαλιστικό; Ανακοινώθηκε ότι ξανάνοιξε στις 8 Σεπτεμβρίου. Στις 9 Σεπτεμβρίου κυκλοφόρησε νέα ανακοίνωση για πρόβλημα στον καυστήρα. Μοιάζει με εκείνο το ραντεβού που λες «πάμε για καφέ» και απαντά ο άλλος «τελικά δεν μπορώ, έσπασε το boiler».

Φυσικά, δεν λείπει και η οικονομική νότα του δράματος. Με σχεδόν μισό εκατομμύριο ευρώ λειτουργικά έξοδα και οφειλές 759.000 ευρώ, το κολυμβητήριο θα μπορούσε να θεωρηθεί επίσημα spa πολυτελείας — αν μόνο είχε… νερό. Για την ώρα λειτουργεί ως κέντρο αναπνευστικής γυμναστικής με βάση τη σκόνη από τα έργα.

Ας μην είμαστε άδικοι, όμως. Ο Δήμος δεσμεύεται να το κρατά «σε άριστη κατάσταση» — κάτι που, κατά δήλωση, σημαίνει «σχεδόν δεν στάζει». Κι εμείς, οι πολίτες, στεκόμαστε περήφανοι, φορώντας τα μαγιό μας μπροστά στις κλειστές πόρτες, έτοιμοι για μια ακόμη «βουτιά στην ελπίδα».

Στο κάτω κάτω, δεν είναι και λίγο να έχεις το μοναδικό κολυμβητήριο στην Ελλάδα που λειτουργεί με σύστημα «ανοίγω-κλείνω» πιο συχνά κι από το WiFi του ΟΤΕ.
Αν αυτό δεν είναι πρωτοπορία, τι είναι;