Δεν ξέρουμε τι σας φταίει περισσότερο αυτή την περίοδο στον Δήμο Ζωγράφου:
Η αποπνικτική ζέστη που σερβίρεται με έξτρα υγρασία και οσμή κάδου απορριμμάτων; Οι εργολαβίες-φαντάσματα που ξεπηδάνε κάθε τρεις και λίγο σαν να παίζουμε σε ερασιτεχνικό Sim City με bug; Ή μήπως η θρυλική, μυθική, πλέον γραφική εξαφάνιση της δημοτικής αρχής, η οποία δείχνει την ίδια συνέπεια με… δρομολόγια λεωφορείων Κυριακή απόγευμα;

Καύσωνας + Σκουπίδια = Το Άρωμα του Ζωγράφου

Αν ήσασταν αρκετά αφελείς ώστε να βγείτε έξω μεσημεριάτικα, μάλλον νιώσατε το γνώριμο μείγμα καύσωνα και αναθυμιάσεων από τα σκουπίδια που έχουν αρχίσει να μπαίνουν σε φάση κομποστοποίησης… επιτόπου στο πεζοδρόμιο.

Οι κάδοι ξεχειλίζουν, οι δρόμοι θυμίζουν σκηνικό από αποτυχημένο δυστοπικό reboot της «Λάμψης», και το μόνο που λείπει είναι μια ανακοίνωση του δήμου με τη φράση:
«Κάντε λίγη υπομονή, όλα καλά είναι, απλώς δεν φαίνεται».

Οικοδομές παντού. Γιατί όχι;

Και επειδή δεν φτάνει ο Ιούνιος-σαχλαμάρα και τα σκουπίδια-άρωμα, προσθέστε στη σούπα και τις οικοδομικές εργασίες. Σε κάθε γωνία, γωνίτσα, παρόδο, σοκάκι και πεζοδρόμιο, κάποιος σπάει, γκρεμίζει, τρυπάει, φωνάζει, μπετάρει, σηκώνει σκόνη, και φυσικά… δεν υπάρχει ούτε μία ενημέρωση για το τι ακριβώς συμβαίνει.

Μήπως φτιάχνεται καμία υπόγεια πόλη και δεν μας έχουν ενημερώσει; Μήπως ετοιμάζεται σήραγγα διαφυγής για τη δημαρχιακή καρέκλα;

Δημοτική Αρχή – Ο Δαλάι Λάμα της Απραξίας

Για να είμαστε δίκαιοι, η δημοτική αρχή είναι παρούσα. Στο περίπου. Σε καλοκαιρινές αναρτήσεις με χαμόγελα, σε επαναλήψεις εγκαινίων, σε «συμμετοχές» σε κάτι που κανείς δεν κατάλαβε τι ήταν, και φυσικά… στον χώρο του μυστηρίου, δηλαδή στο πουθενά.

Την ώρα που ο κόσμος ψάχνει σκιές ανάμεσα σε τρύπες πεζοδρομίων, μαλώνει με απορριμματοφόρα που δεν πέρασαν ποτέ, ή προσπαθεί να διασχίσει ένα πεζοδρόμιο χωρίς να σπάσει το πόδι του, η διοίκηση του δήμου μάλλον έχει πάει για μπάνιο.

Ίσως οργανώνεται και κάποιο escape room εντός του Δημαρχείου με θέμα “Βρες έναν υπεύθυνο – Mission Impossible”.

Και τώρα τι;

Καμία ενημέρωση. Καμία συνοχή. Καμία στρατηγική. Καμία παρουσία.
Ένα απολύτως τίποτα – με έξτρα ήλιο, ιδρώτα, μπετά, μούχλα και παραίτηση.

Ο Δήμος Ζωγράφου αυτή τη στιγμή δεν είναι δήμος. Είναι performance art. Μια υπαρξιακή εγκατάσταση. Ένα κοινωνικό πείραμα.
Πόσα μπορεί να αντέξει ένας κάτοικος, πριν αρχίσει να φωνάζει σε κάδους και να προσκυνάει μπετονιέρες από απελπισία;

Καλή συνέχεια. Ή όπως θα το έθετε η Δημοτική Αρχή:
“Συνεχίζουμε το έργο μας!”
(ποιο έργο, δεν ξέρουμε – αλλά σίγουρα συνεχίζουν. Να λείπουν.)