Φανταστείτε τη σκηνή: Έξω ψοφόκρυο, θερμοκρασίες που θα έκαναν ακόμα και έναν Σιβηριανό να ψάξει κουβέρτα, και εσύ εκεί… να προσπαθείς να απολαύσεις το τσιγάρο σου σαν ήρωας μιας καπνιστικής Οδύσσειας. Οι υπόλοιποι χαμογελούν ζεστά μέσα στο μαγαζί, απολαμβάνοντας τη θαλπωρή της κεντρικής θέρμανσης, ενώ εσύ και η φυλή των εξόριστων καπνιστών δίνετε τη μάχη σας με το χιόνι, τη βροχή και τον αέρα που απειλεί να σας πάρει μαζί με την καρέκλα.

Το Κάπνισμα ως Extreme Sport

Ναι, η αντικαπνιστική νομοθεσία μάς προστάζει να μην ρουφάμε τον καπνό μας δίπλα από ανυποψίαστους αθώους θαμώνες. Δεκτό. Αλλά κάποιος, κάπου, κάποτε, πρέπει να παραδεχτεί πως το να καπνίζεις τον χειμώνα στην Ελλάδα δεν είναι απλώς μια συνήθεια – είναι μια δοκιμασία αντοχής που θα μπορούσε να βρίσκεται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων.

1. Αντίο Δάχτυλα: Όταν η θερμοκρασία είναι κοντά στο μηδέν, η αίσθηση στα χέρια σου εξαφανίζεται. Το τσιγάρο μένει εκεί, ακουμπισμένο στα χείλη σου, γιατί αν το κρατήσεις, υπάρχει πιθανότητα να χρειαστείς θέρμανση πρώτων βοηθειών.
2. Η Στάχτη που Ταξιδεύει: Ο παγωμένος αέρας φροντίζει ώστε η στάχτη του τσιγάρου σου να εξαφανίζεται πριν προλάβεις να τινάξεις το χέρι σου στο τασάκι. Σου μένει μόνο να παρακολουθείς τη στάχτη να απομακρύνεται σαν την αξιοπρέπειά σου.
3. Πιες Γρήγορα ή Πέθανε Προσπαθώντας: Καφές, ποτό, ακόμα και το ζεστό τσάι σου, όλα παγώνουν σε χρόνο ρεκόρ. Αν δεν πιείς το ρόφημά σου σε 3 λεπτά, έχει μετατραπεί σε κάτι που θα μπορούσε να σερβιριστεί ως σφηνάκι Σιβηρίας.

Θέρμανση; Ποια Θέρμανση;

Θα σκεφτόταν κανείς ότι τα καταστήματα εστίασης, αναγνωρίζοντας το δράμα των καπνιστών, θα είχαν φροντίσει να προμηθευτούν θερμαντικά σώματα. ΛΑΘΟΣ.

Οι περισσότερες καφετέριες και εστιατόρια ακολουθούν μία από τις εξής τακτικές:

• «Ζεσταθείτε μεταξύ σας»: Κανένα θερμαντικό σώμα, ούτε μία ελπίδα. Αν θέλετε λίγη ζεστασιά, μπορείτε απλά να καθίσετε κολλητά ο ένας με τον άλλον. Αν είστε τυχεροί, μπορεί να βρείτε κάποιον με χοντρό μπουφάν να αγκαλιάσετε.
• «Μία σόμπα για 50 άτομα»: Υπάρχει, υποτίθεται, ένα θερμαντικό σώμα, αλλά η ακτίνα θέρμανσής του φτάνει μέχρι τη μύτη του πιο τυχερού θαμώνα. Οι υπόλοιποι απολαμβάνουν το οπτικό εφέ της ζέστης, χωρίς όμως να νιώθουν τίποτα.
• «Το απαγορευμένο θερμαντικό σώμα»: Ναι, υπάρχει, αλλά… δεν το ανάβουμε. Γιατί; Γιατί το ρεύμα είναι ακριβό, γιατί χαλάει η αισθητική του μαγαζιού ή απλά γιατί δεν έχουμε όρεξη να το συνδέσουμε.

Το Φαινόμενο «Μπαινοβγαίνω»

Και εκεί που νομίζεις πως το ‘χεις αποδεχτεί, συμβαίνει το αδιανόητο: αρχίζεις να μπαινοβγαίνεις. Μπαίνεις μέσα για να ξεπαγώσεις, βγαίνεις έξω για ένα τσιγάρο, ξαναμπαίνεις για να γλιτώσεις την υποθερμία, ξαναβγαίνεις γιατί δε θες να φας το βλέμμα «εδώ δεν καπνίζουμε» από τον σερβιτόρο.

Το αποτέλεσμα;

• Τα μισά τραπέζια μέσα στο μαγαζί είναι πιασμένα από τα παλτά και τα κασκόλ των καπνιστών.
• Οι πόρτες ανοιγοκλείνουν τόσο συχνά που στο τέλος μέσα και έξω έχουν την ίδια θερμοκρασία.
• Οι φίλοι σου, που δεν καπνίζουν, νιώθουν ότι περνούν το βράδυ τους μόνοι τους, ενώ εσύ κάνεις το δρομολόγιο «τραπέζι – πεζοδρόμιο – τραπέζι» σαν σε εκκρεμές τιμωρίας.

Το κάπνισμα σε χειμερινές συνθήκες στην Ελλάδα είναι μια δοκιμασία αντοχής που απαιτεί σιδερένια θέληση, θερμαινόμενα γάντια και ψυχική δύναμη. Αν έχεις επιβιώσει έναν χειμώνα έξω από καφετέρια χωρίς να κρυολογήσεις ή να χάσεις τα δάχτυλά σου από το κρύο, είσαι έτοιμος για όλα.

Και τελικά, ίσως η λύση να είναι να κόψουμε το τσιγάρο. Όχι για την υγεία μας… αλλά γιατί απλά δεν αντέχεται άλλο αυτό το μαρτύριο!