Ω, το ελληνικό καλοκαίρι. Εκείνη η μαγική εποχή του χρόνου όπου η άσφαλτος αποκτά υφή λάβας, οι σαγιονάρες κολλάνε στο δέρμα και ο ήλιος σε κοιτάει με βλέμμα «σε τσουρουφλίσω ή να περιμένω να βάλεις λάδι πρώτα;». Είναι η στιγμή που η χώρα παγώνει — όχι από θερμοκρασία, φυσικά, αλλά επειδή όλοι φεύγουν διακοπές. Ή προσποιούνται ότι φεύγουν. Ή απλά φεύγουν απ’ το σώμα τους και μένουν να λιώνουν σε κάποιο διαμέρισμα με ανεμιστήρα που κάνει περισσότερο θόρυβο από airbus.

Και τώρα, ο οδηγός σου:

Ξαπλώστρα: Το νέο ενοίκιο

Θες να πας παραλία. Όχι να αγοράσεις την παραλία, απλώς να καθίσεις σε μια ξαπλώστρα. Λάθος. Εδώ είναι Ελλάδα, όχι Σκανδιναβία. Η ξαπλώστρα είναι πολυτελές ακίνητο. Κοστίζει περισσότερο από airbnb στο Άμστερνταμ και συνήθως συνοδεύεται από όρο “minimum κατανάλωση” — δηλαδή 2 φραπέδες, ένα νερό και ένα τάπερ με ήλιο. Συνολικά 28,50€. Μπορείς να καθίσεις στη πετσέτα, ναι. Αν θέλεις να νιώσεις όπως στην παιδική σου ηλικία, με την άμμο παντού, κυριολεκτικά παντού, και τον ήλιο να σε καίει με μίσος.

Νησί με χαρακτήρα (δηλαδή χωρίς wifi)

Αποφασίζεις να πας σε ένα “ήσυχο νησί”. Που δεν το έχει ακούσει κανείς. Ούτε η Google. Η πρόσβαση γίνεται με πλοίο, μετά καΐκι, μετά γαϊδούρι και μετά 20λεπτη πεζοπορία σε ανηφόρα που θα σε φέρει πιο κοντά στον Θεό. Το ρεύμα έρχεται με γεννήτρια, το wifi είναι φήμη και το φαγητό είναι “παραδοσιακό” — δηλαδή το φτιάχνει η κυρα-Ρούλα και περιέχει όλα όσα είχε περισσέψει από το Πάσχα.

Αλλά είσαι σε νησί με χαρακτήρα. Μην τολμήσεις να γκρινιάξεις. Θα σε κράξει όλο το Facebook που “δεν εκτιμάς την απλότητα της ζωής”.

Διακοπές με φίλους: Πώς να διαλύσεις παρέες 15 ετών σε 4 μέρες

Οι διακοπές με φίλους είναι όπως η Eurovision: ξεκινούν με ενθουσιασμό, καταλήγουν με δράμα. Ξυπνήματα σε διαφορετικές ώρες, τσακωμοί για το πού θα πάτε (“όχι άλλη παραλία με πέτρες!”), ποιος δεν πλήρωσε τον λογαριασμό, ποιος ροχάλιζε, ποιος φλέρταρε με τον/την πρώην του άλλου, και φυσικά — το : “Δεν ταιριάζουμε πια όπως παλιά”.

Το 90% των ελληνικών φιλιών που διαλύθηκαν, το χρωστάνε στις διακοπές. Το υπόλοιπο 10% σε επιτραπέζια τύπου Monopoly.

Κλιματιστικό – ο Θεός του Ιουλίου

Ο κλιματισμός είναι ο αληθινός σωτήρας του ελληνικού καλοκαιριού. Όχι, δεν είναι η παραλία, ούτε η μπύρα. Είναι εκείνη η μηχανή-θαύμα που αντέχει στους 45°C και καταφέρνει να σε κάνει να νιώθεις σαν άνθρωπος, κι όχι σαν ψητό χταπόδι.

Όταν δουλεύει, φυσικά. Γιατί πολλές φορές αποφασίζει απλά να βγάλει ζέστη αντί για ψύξη ή να κάνει κάτι που θυμίζει σαούνα Φιλανδίας. Αλλά τον αγαπάς. Του μιλάς. Του λες «άντε ρε παιδί μου, λίγο ακόμα». Τον κλείνεις για 5 λεπτά για να “ξεκουραστεί”. Σχέση τοξική, αλλά ποια δεν είναι το καλοκαίρι.

Γυρνώντας στην Αθήνα: Είσαι πιο κουρασμένος από πριν

Γυρνάς πίσω. Καμένος, φλασαρισμένος, πιο φτωχός και με δύο βαλίτσες άπλυτα. Έχεις φάει τα λεφτά σου, έχεις χάσει τα νεύρα σου και έχεις μαυρίσει άνισα (ένα μπράτσο μόνο, σαν οδηγός νταλίκας). Η δουλειά σε περιμένει και δεν θυμάσαι ούτε πώς σε λένε.

Αλλά — πέρασες τέλεια. Έτσι δεν είπες σε όλους;

Βάζεις την πρώτη φωτογραφία σου με cocktail, χαμογελάς με εκείνο το βλέμμα “όλα καλά εδώ”, κι ας έχεις μόλις ανακαλύψει ότι ο θερμοσίφωνας χάλασε και το ψυγείο άδειασε. Ελληνικό καλοκαίρι, κύριοι και κυρίες. Το ζεις, σε λιώνει, σε αφήνει με PTSD και 12 stories στο Instagram.