Κάθε Σεπτέμβρη, η Θεσσαλονίκη γεμίζει με κουλούρια, σουβλάκια και… υποσχέσεις που εξατμίζονται πιο γρήγορα κι από την υπομονή μας. Φέτος, ο Κυριάκος ανέβηκε στο βήμα της ΔΕΘ για να μας πείσει ότι, από το 2026 και μετά, θα ζούμε όλοι σε μια μικρή φορολογική Disneyland.
Μείωση φορολογικών συντελεστών; Check. Ειδικές εκπτώσεις ανάλογα με τα παιδιά; Check. Ούτε ο Άγιος Βασίλης δεν μοιράζει τόσα δώρα. Μόνο που, όπως και τότε που ήμασταν μικροί, ανοίγεις το πακέτο και τελικά βρίσκεις κάλτσες.
Γιατί ποιος να το φανταζόταν ότι οι Έλληνες θα γίνουν ξαφνικά πολύτεκνοι επειδή το κράτος τους λέει «με τέσσερα παιδιά δεν θα πληρώνετε φόρο»; Σκέψου λίγο: τέσσερα παιδιά, τέσσερα καρεκλάκια αυτοκινήτου, τέσσερα καροτσάκια, τέσσερα στόματα να σε κοιτάνε πεινασμένα την ώρα που ο ΦΠΑ στα μακαρόνια παραμένει εκεί. Α, και αν ζεις σε χωριό με λιγότερους από 1.500 κατοίκους, τυχερός! Ο ΕΝΦΙΑ σου εξαφανίζεται. Δηλαδή, αν μετακομίσεις στο Καστελόριζο με πέντε γάτες και τον παππού, η εφορία σου λέει «καλή τύχη, δεν μας νοιάζει πια».
Φυσικά, οι νέοι είναι το μεγάλο success story. Αν είσαι κάτω από 25, δεν θα πληρώνεις φόρο. Μικρή λεπτομέρεια: πρέπει πρώτα να έχεις δουλειά. Στην Ελλάδα. Το 2025. Χαχα. Εντάξει, να μην γελάμε, σοβαρά το λένε. Αν είσαι 26 ως 30, θα πληρώνεις μόνο 9%. Δηλαδή ο καφές σου θα είναι ακόμα 4,50 ευρώ, αλλά τουλάχιστον ο λογιστής θα σου στείλει πιο light email.
Και τι να πει κανείς για τις «μεγάλες μεταρρυθμίσεις» μέχρι το 2030. Εθνικό Απολυτήριο, νέο ΕΣΥ, πολεοδομίες στο Κτηματολόγιο, σύγχρονο Κτηματολόγιο. Πιο πιθανό είναι να δούμε τον Άρη να σηκώνει Champions League, παρά πολεοδομία που να δουλεύει σαν «σύγχρονη».
Για τους συνταξιούχους, η προσωπική διαφορά θα μειωθεί και θα καταργηθεί μέχρι το 2027. Δηλαδή, λίγα χρόνια πριν καταργηθείς κι εσύ ο ίδιος. Άλλωστε, ποιος βιάζεται; Όλα στην ώρα τους.
Και βέβαια, το αγαπημένο μου: επιστροφή ενός ενοικίου κάθε Νοέμβρη. Δηλαδή, θα σου δίνουν πίσω ένα νοίκι, λες κι έπιασες το Τζόκερ. Στην πραγματικότητα, θα έχεις πληρώσει άλλα έντεκα και θα ψάχνεις για θερμαντικό σώμα δεύτερο χέρι στο Marketplace.
Συμπέρασμα; Η ΔΕΘ παραμένει το ίδιο φαντασμαγορικό πανηγύρι υποσχέσεων που κάνει ακόμα και τη Διεθνή Έκθεση Κουλουριού να μοιάζει σοβαρή. Μόνο που στο τέλος, οι μόνοι που τρώνε κουλούρι είμαστε εμείς.
